Akcja przeszła nasze najśmielsze oczekiwania. Oprócz produktów spożywczych typu puszki mięsne i rybne, mleko, dżemy, herbata czy kawa zebraliśmy całe mnóstwo artykułów higienicznych, biurowych i użytkowych - bandaży, pampersów, podkładów na łóżka, ręczników papierowych, prześcieradeł z gumką, odświeżaczy powietrza, podkładek z klipsem, ryz papieru czy rękawów do drenażu limfatycznego kończyny górnej. Oprócz tego, za pieniądze zebrane przez Samorząd Uczniowski w zeszłym roku szkolnym, zakupiliśmy 24 poduszki. Wszystko to dzięki Państwa wrażliwości, otwartości na drugiego człowieka, serdeczności i sercu na dłoni.
W zawiezieniu darów również wspomogli nas Rodzice- mama Łucji, Krzysia i Zosi Kowalskich oraz tata Franka i Stefana Niebrzydowskich. Ich auta zapakowane były po brzegi.
W hospicjum zostaliśmy zaproszeni do świetlicy z iskrzącym kominkiem, w której Pani kierownik opowiadała nam w bardzo pogodny sposób o swoich podopiecznych. Pierwszą rzeczą, która rzuciła nam się w oczy był sposób urządzenia tego miejsca: przestronnie, ciepło, kolorowo, z dużą ilością kwiatów doniczkowych, bez szeleszczących szpitalnych kapci na nogach. Wszystko po to, by pacjenci czuli się jak w domu. Najważniejszą rzeczą, o jaką się tu dba poza uśmierzaniem bólu, jest dawanie ciepła, uśmiechu i powodowanie tym samym spokoju wewnętrznego u pacjentów. Zarówno pracownicy jak i wolontariusze bardzo uważnie obserwują i słuchają swoich podopiecznych. Traktują ich z ogromnym szacunkiem i zawsze zwracają się do nich tylko po imieniu. 
Usłyszeliśmy historię 74- letniego podopiecznego i jego  94- letniej mamy. Mama kilka razy w roku smażyła synowi placki ziemniaczane i wówczas zasiadali razem przy stole i jedząc rozmawiali o swoich sprawach. Nikt z pracowników hospicjum nie potrafił usmażyć TAKICH placków. Dlatego wolontariusze przywieźli mamę do hospicjum- staruszka usmażyła placki, których tajnym składnikiem okazał się majeranek i czosnek i w ten sposób zostało spełnione marzenie syna: znowu siedzieli razem przy stole i gawędzili sobie.
Aby nasze dary nie były tylko rzeczami użytkowymi i potrzebnymi podczas choroby, każda klasa miała przygotować 1 stroik, abyśmy przekazali hospicjum 16 sztuk, czyli tyle, ile pokoi znajduje się w ośrodku. Każda klasa potraktowała to zadanie bardzo poważnie- niektóre przygotowały nawet więcej niż 1 stroik. Na pewno sprawiliśmy tym wiele radości, a wigilijne stroiki jeszcze bardziej upiększyły pokoje, ociepliły ich wnętrze i podkreśliły charakter tych świąt!
Na koniec cytat osoby polecającej stronę fundacji:
„Cudowne miejsce, gdzie pacjent jest w centrum. Każdy, kto tu trafi, poczuje się zaopiekowany. To nie jest zwykły szpital, rodzina może być spokojna o swojego bliskiego. Nie można trafić lepiej na pewnym etapie życia, a przecież może to być każdy z nas”.

Ewa Mikina- opiekun Samorządu Uczniowskiego